Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

Όταν μια πατρίδα τρώει τα καλύτερα παιδιά της!

        Σαν σήμερα πριν 70 χρόνια, στις 15-6-1945 σταμάτησε να χτυπά η καρδιά του πιο φλογερού πατριώτη!

Του πιο ένθερμου επαναστάτη!

Του πιο συνεπή και ανιδιοτελή αγωνιστή!

Του δικού μας Τσε Γκεβάρα!

Του καπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη!


          Σταμάτησε να χτυπά, από τις σφαίρες των ταγματασφαλιτών, των συνεργατών των Γερμανών, που μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας πήραν το πάνω χέρι και ασύδοτοι σκότωναν και βίαζαν στην ύπαιθρο υπό την προστασία των νέων δυνάμεων κατοχής των Εγγλέζων!


          Ο Άρης! Έτσι έμεινε στην ιστορία και στις παραδόσεις του λαού μας, δεν δέχτηκε τη συμφωνία της Βάρκιζας και αποφάσισε μόνος του με μερικούς από τους πιστούς συναγωνιστές του, να συνεχίσει τον Εθνικοαπελευθερωτικό του αγώνα, ενάντια στους νέους κατακτητές που ήταν μετά τους Γερμανούς οι Εγγλέζοι!


          Τελικά απομονωμένος και με ελάχιστες δυνάμεις, τόσο υλικές όσο και έμψυχες και καταδιωκόμενος από στίφη ταγματασφαλιτών, που ήθελαν να δείξουν πίστη και αφοσίωση στα νέα αφεντικά τους, τους Εγγλέζους, κυκλώθηκε, σκοτώθηκε, αποκεφαλίστηκε και κρεμάσανε το κομμένο κεφάλι του στη πλατεία των Τρικάλων προς παραδειγματισμό!


          Όμως χαρακτηριστικός είναι ένας διάλογος μεταξύ ενός καβαλάρη ταγματασφαλίτη και μιας γυναίκας ηλικιωμένης που στέκονταν στη πόρτα του σπιτιού της και πέρασε από μπροστά της το μακάβριο θέαμα!

- Τι κουβαλάς ρε συ Κώστα εκεί πέρα???

- Το κεφάλι του Άρη Βελουχιώτη και μιανού της συμμορίας του!

- Και γιατί ρε Κώστα τον σκοτώσατε??? Μπας και σου πήρε τα γίδια η τη φτώχεια σου ρε κακομοίρη???

Κάγκελο έμεινε ο φονιάς!




    Τρίπολη 15-6-2015                                                       Τάσος       Παπαζαχαρίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου